Het is de combinatie van cultuurpodium, educatief centrum en ateliers voor creatieve ondernemers die de gezamenlijke belangen van gemeente, wijkbewoners en de monumentale waarden van het gebouw het meeste recht aandoet. De drie programma’s worden verbonden door middel van een centraal gelegen foyer. Programmatisch belangrijke uitgangspunten zijn een sterke interactie tussen binnen en buiten, gemeenschappelijk gebruik van entree, foyer en toiletten, en een geleidelijke overgang van druk naar rustig.

Door middel van verschillende stedenbouwkundige interventies ontstaat er rondom de herbestemming van de fatimakerk een dynamische ruimte die sociaal-economisch, fysiekruimtelijk, functioneel en visueel verbindt. Cruciaal voor een vrije verbinding tussen gebieden is de vrije doorgang rondom de kerk. Het openbaar stellen van de kerktuin door middel van het openbreken van erfafscheidingen maakt dat het gebouw rondom georienteerd en ontsloten wordt.

Het traditionalistische kerkgebouw is sober en geborgen. Gesloten, zware bakstenen gevels verhullen een middenschip dat zijn kwaliteit vindt in monumentale ruimte: Massiefhouten spanten overspannen de volledige breedte en dragen af op bakstenen boogconstructies. De Fatimakerk is in compositie een harmonieus gebouw. De vormentaal vanuit het traditionalisme is krachtig in proportie. Iedere toevoeging aan het historisch bouwwerk moet herkenbaar zijn als eigentijds. Architectonische interventie behoort zich te schikken in de geest van de congruentie. In de transformatie van de Fatimakerk zijn er twee interventies leidend: De toevoeging van bouwvolume betekent een sterke verandering in aanzicht en de inpassing van de dubbele tribune leidt tot een nieuwe beleving van de ruimte. Kleinere ingrepen bestaan uit het plaatselijk openzetten van de gevel, het plaatsen van galerijvloeren en het defnieren van ruimtes door middel van scheidingswanden. Bovendien is er met het oog op duurzaamheid en bruikbaarheid na-geisoleerd in de daken, spouwmuren en vloeren.

Met de transformatie van kerken blijft de balans tussen bruikbaarheid en monumentale waarde kritiek. Ten behoeve van waarborging van de bouwhistorische integriteit is er in het plan zoveel mogelijk reversibel ontworpen. Met het oog op zowel huidig als toekomstig gebruik zijn voor de herbestemming van de fatimakerk slechts op een aantal plaatsen doorbraken in de gevel gecreeerd: twee hiervan zijn nieuw, twintig bestaande gevelopeningen zijn verbreed en/of verlaagd. Bovendien zijn bijzonder veel van de oorspronkelijke architectonische en ruimtelijke kwaliteiten in het ontwerp behouden al dan niet geaccentueerd: Binnen zorgt de combinatie van de oorspronkelijk monumentale ruimte, de bakstenen boogconstructies en massiefhouten spanten met de zwevende galerijen en de sprekende dubbele tribune voor een interessant spel tussen nieuw en oud.